12 Mayıs 2014 Pazartesi

Ama O Kadar Kolay Değil


Nasıl bir his ise bu
Onun fotoğrafını yaksan bir kurtulma umuduyla
Ardından hem ateşe, hem onu yakan eline lanet edersin.
Ya da keşke dersin
Keşke

Fakat bitmez hiç 'keşke'ler
Dilek gibi saçarsın onları ağzından 
Ama
Bir şeyi değiştiremezler
Yine ağlarsın
Ve tükenmeye devam edersin

Ne yalnızlıktan kaçabilirsin,
Ne de ondan.
Yarın sabah kalkınca belki unutmuş olurum onu dersin
Halbuki bilmezsin
Onu aklından silebilecek olan yeni bir gün değil
Yeni bir simadır

İhanet ettiğini düşünürsün ona, aklına başkası gelince
Kim onun kadar güzel olabilir ki?
"Kimse"
Ama o kadar kolay değildir

Müzik bile kurtaramaz artık seni
Sıkılırsın
İçin sıkılır
Yalnızlıktır sıkan seni
Dostun bildiğin kalem, kağıt, ya da şarkılar seninle konuşamaz
O zaman farkına varırsın dilsiz olduklarının

Onu yanında istersin
Hiçbir zaman senin olmamış olsa bile yanında olsun istersin
"Kim onu benden daha iyi anlayabilir,
Kim onu benden daha çok sevebilir?
Kimse"
Neden hayaliyle birlikte gelmediğini anlayamazsın.
Unutulmaya yüz tutmuş hayali sana cevap verebilse bile bazen
Bilmediklerini, tahminlerinden fazlasını söyleyemez asla

Ne yaptığını merak edersin
Kiminle konuştuğunu
Yalnız olup olmadığını
Seni bir kez olsun düşünüp düşünmediğini
Saçlarını
Gözlerini
Ama hepsi cevapsız kalır

Bitkin düşersin
Güçsüz ve isteksiz kalırsın
Hiçbir şey sana yetmez
Onun bir yudum gülüşü yetebilecekken

-O gülüşe neler vermezdin-


Hiç yorum yok:

Yorum Gönder